نوارگوش

برای تفسیر نوار گوش باید ابتدا با نماد های ان آشنا باشید .بسته به شرایط خاص آزمایش، چندین نماد مختلف برای نشان دادن آستانه ها در ادیوگرام استفاده می شود.

هدایت هوا

آزمایش با هدفون را تست هدایت هوا می نامند زیرا صدا باید از فضای خالی مجرای گوش عبور کند تا به گوش داخلی برسد.یک “o” قرمز نتایج هدایت هوا را برای گوش راست نشان می دهد.یک “x” آبی نتایج هدایت هوا را برای گوش چپ نشان می دهد.هر نماد در نمودار نشان دهنده آستانه شما برای یک فرکانس معین است. در مثال بالا، آستانه فرد برای 2000 هرتز 50 دسی بل در هر گوش بود. هنگامی که تمام آستانه ها اندازه گیری و روی نمودار ترسیم شدند، به هم متصل می شوند تا خطوطی با خوانایی آسان برای گوش چپ و راست ایجاد کنند.

اگر این دو خط اساساً همپوشانی داشته باشند، کم شنوایی شما متقارن یا در هر دو گوش یکسان در نظر گرفته می شود. اگر خطوط روی هم قرار نگیرند، کم شنوایی شما نامتقارن در نظر گرفته می شود، به این معنی که گوش های شما درجات مختلفی از افت شنوایی دارند.

آزمایش هدایت استخوان

در طی این آزمایش، دستگاهی در پشت گوش قرار می گیرد تا صدا را از طریق ارتعاش استخوان ماستوئید منتقل کند. با علامت “[” یا “<” مشخص شده است. آزمایش هدایت استخوانی برای تشخیص کم شنوایی هدایتی، زمانی که ممکن است انسداد فیزیکی یا مشکل دیگری وجود داشته باشد که از نظر فیزیکی مانع ورود صدا به گوش می شود، استفاده می شود. این با نوع رایج کم شنوایی، حسی عصبی، که به معنای مشکل در سلول های حسی یا عصبی است، متفاوت است.

نوار گوش طبیعی

بزرگسالان: با نگاهی به ادیوگرام فوق، توانایی شنوایی طبیعی برای بزرگسالان در ناحیه سایه آبی بالای خط 25 دسی بل نشان داده می شود که از چپ به راست نمودار را قطع می کند.

کودکان: از آنجایی که کودکان شنوایی حساس تری دارند، در صورتی که تست شنوایی کودک نشان دهد که می تواند صداهایی به نرمی 0 تا 15 دسی بل را در محدوده فرکانس بشنود، دارای توانایی شنوایی طبیعی در نظر گرفته می شود.

توجه داشته باشید که ادیوگرام روش خوبی برای اندازه گیری کم شنوایی پنهان یا اختلال پردازش شنوایی نیست. این شرایط از دست دادن شنوایی از مغز منشا می گیرد نه گوش. برای هر یک از این شرایط، ممکن است به شما گفته شود که ادیوگرافی شما طبیعی است، اما ممکن است همچنان برای درک صدا تلاش کنید.

طبقه بندی درجه کم شنوایی

متخصص شنوایی شما شدت کم شنوایی یا درجه کم شنوایی شما را بر اساس جایی که نمادها روی نمودار قرار می گیرند طبقه بندی می کند. کم شنوایی اغلب به صورت خفیف، خفیف، متوسط، متوسط تا شدید، شدید یا عمیق طبقه بندی می شود. آنها همچنین الگوی از دست دادن شما را توصیف می کنند، به طور کلی به صورت صاف، شیب دار یا افزایشی.

فضای بین ناحیه شنوایی عادی و نمادهای آستانه شما نشان دهنده تمام صداهایی است که به دلیل کم شنوایی از دست داده اید. هر چه فضا بزرگتر باشد، صداهای بیشتری نمی شنوید.

کم شنوایی بسیار منحصر به فرد است. نتایج شنوایی می تواند بسیار متفاوت باشد و انواع مختلفی از کم شنوایی را نشان دهد.

به عنوان مثال، این ادیوگرام نوعی از کم شنوایی را نشان می دهد که شنیدن صداهای کم صدا را سخت تر می کند:

چرا ادیوگرام من نمادها و اختصارات بیشتری روی آن دارد؟
مثال‌هایی که در اینجا آورده‌ایم ساده‌سازی شده‌اند تا درک آن‌ها آسان‌تر شود. ادیوگرام شما ممکن است حاوی اطلاعات بسیار بیشتری باشد، مانند:

آستانه تشخیص گفتار (SRT)
نمرات تشخیص کلمه (WR)
راحت ترین سطح (MCL)
سطح ناخوشایند (UCL)
تست گفتار در نویز/شنوایی در تست نویز (SIN/HINT)