انواع کم شنوایی

انواع کم شنوایی

کم شنوایی چیست؟

کاهش شنوایی که به آن “کم شنوایی” یا” آسیب شنوایی” نیزگفته می شود عبارتست از عدم توانایی شنیدن صداها  که می تواند به صورت کامل یا جزیی باشد.

کم شنوایی بسته به اینکه کدام قسمت سیستم شنوایی آسیب دیده است انواع مختلفی دارد ولی به طور معمول به سه گروه طبقه بندی می شود:

کم شنوایی انتقالی:

در این نوع کم شنوایی  صدا به طور مناسب از گوش خارجی،پرده گوش و یا استخوانچه ها منتقل نمی شود و بنابراین شخص صداهای آرام  را نمی شنود.این نوع از کم شنوایی به درمان دارویی یا جراحی نیاز دارد.                                                

برخی از دلایل کم شنوایی انتقالی:

• وجود مایع در پشت پرده گوش
• عفونت های گوش
• پاره شدن پرده گوش(پرده تمپان)
• وجود جرم (سرومن)در کانال گوش.

کم شنوایی حسی –عصبی:

این نوع کم شنوایی وقتی ایجاد می شود که به گوش داخلی(حلزون گوش) و یا مسیرهای عصبی که صدا را از گوش داخلی به مغز منتقل می کنند آسیب وارد شده باشد. این نوع کم شنوایی را با دارو یا جراحی نمی توان درمان کرد . این نوع کم شنوایی کم دایمی محسوب می شود.در این نوع کم شنوایی حتی در صورتیکه صدا بلند باشد شخص صدا را ضعیف می شنود.   

برخی از علل احتمالی رخداد کاهش شنوایی حسی-عصبی:

• بیماریهای مختلف
• داروهایی که به گوش آسیب وارد می کنند
• وجود سابقه فامیلی کم شنوایی
• سالمندی
• ضربه به سر
• در معرض صدای بلند بودن

کم شنوایی آمیخته:

گاهی کم شنوایی انتقالی و حسی- عصبی همزمان با هم روی می دهد که در آن صورت به آن کم شنوایی آمیخته گفته می شود.

طبقه بندی میزان کم شنوایی:

براساس میزان آستانه های شنوایی ،طبقه بندی های مختلفی برای بیان میزان کاهش شنوایی وجود دارد. افراد متعلق به هر طبقه با مشکلات ارتباطی خاصی مواجه هستند که در ادامه بیان شده است.

کم شنوایی ملایم:

افرادی مبتلا به کاهش شنوایی ملایم در شنیدن صدای افراد در محیط آرام مشکل زیادی ندارند اما به محض اینکه در محیط غیر آرام قرار گیرند(مانند مهمانی و خیابان) در فهم گفتار دیگران دچار مشکل می شوند. این افراد در  فهم گفتار آهسته و یا در فاصله دور دچار مشکل هستند.گفتار را فقط در فاصله کمتر از یک و نیم متر درست دریافت میکند در فاصله بیشتر دچار اختلال می شود.

کم شنوایی متوسط:

این دسته از افراد  در گفتگو با دیگران دچار مشکل هستند.گفتار باید بلند باشد تا برای این افراد قابل شنیده شدن باشد(شخص مقابل میبایست با صدای بلند تر از معمول صحبت کند) .این افراد در مکالمات گروهی دچار مشکل هستند مانند مکالمه در مهمانی و جلسه.

کم شنوایی شدید:

درصورتی گفتار را می شنوند که شخص در فاصله کمتر از نیم متر با صدای بلند با آنها صحبت کند.افراد این دسته بسیار به لبخوانی متکی هستند.

کم شنوایی عمیق:

این افراد برای درک گفتار دیگران باید از لبخوانی استفاده کنند.

• ارزیابی های شنوایی برای تعین اینکه چه نوع کم شنوایی در فرد وجود دارد ضروریست و راهکارهای مناسبی که برای حل مشکل کم شنوایی مناسب است با استفاده از این ارزیابی ها مشخص می شود.