کم شنوایی در اثر دارو
کم شنوایی و مصرف دارو:
دارو در دانش پزشکی به هر ماده‌ای که برای درمان٬ تسکین علائم٬ تشخیص بیماری و یا پیشگیری از آن به کار رود و بر ساختار یا کارکرد ارگانیسم زنده اثر می گذارد و پس از ورود به بدن عملکرد بدن را تصحیح کند٬ گفته می‌شود.
مصرف دارو ممکن است به صورت خوراکی (قرص و شربت)، مالیدنی (پماد و قطره)، استنشاقی (از راه تنفس) و یا تزریقی (آمپول) باشد.معمولا یک دارو اثرات درمانی بسیار زیادی دارد ، اما هدف از مصرف آن تنها یکی از اثرات درمانیست. سایر نتایج نامطلوب مصرف داروها عوارض جانبی نام دارد.
سمیت زایی برای گوش از عوارض جانبی نامطلوب برخی از دارو هاست . این سمیت میتواند بخش های مختلف گوش اعم از سیستم شنوایی و تعادلی را تحت تاثیر قرار دهد.
کم شنوایی در اثر دارو
علایم بالینی ایجاد سمیت دارویی در گوش( حلزون):
در صورتیکه دارویی مصرف شود که اثر جانبی آن آسیب به سیستم شنوایی باشد ،اولین علامت بروز وزوز باصدایی شبیه زنگ و یا سوت است. اگر شخص همچنان به مصرف دارو ادامه دهد کم شنوایی در ابتدا در فرکانسهای بالا رخ میدهد که برای فرد قابل درک شدن نیست و بنابراین تا زمانیکه فرد تحت آزمونهای شنوایی قرار نگیرد متوجه بروز کم شنوایی نمی شود. با ادامه مصرف، آسیب به فرکانسهای دیگر هم وارد می شود و فرد متوجه بروز کم شنوایی می شود . در واقع فرد زمانی متوجه کم شنوایی می شود که بخش عمده ای از حلزون دچار آسیب شده است و در اغلب موارد دیگر این آسیب قابل درمان نیست.
در صورتیکه بعد از استفاده از دارو دچار علایمی مانند وزوز ، کیپ شدن گوش و یا سرگیجه شدید، با مراجعه به شنوایی شناس و مانیتورینگ وضعیت شنوایی از ایجاد کم شنوایی دایمی پیشگیری کنید.
علایم بالینی ایجاد سیمت دارویی بر روی سیستم تعادلی:
در صورتیکه دارویی مصرف شود که اثر جانبی آن آسیب به سیستم تعادلی باشد، اولین علامت بروز سردرد متوسط به مدت 1 یا 2 روز است. این حالت با ادامه مصرف دارو علایم نامطلوب پیشرفت می کند و علایمی مانند تهوع ،استفراغ و عدم تعادل نیز ایجاد می شود که به مدت 1 تا 2 هفته ادامه می یابد. سرگیجه در حالت ایستاده،ناتوانی در نشستن و ایستادن با چشمان بسته یا در تاریکی از دیگر علایم سمیت سیستم تعادلی یا دارو است.در صورتیکه مصرف دارو همچنان ادامه یابد آسیب مزمن به سیستم تعادلی رخ می دهد که شامل عدم تعادل در هنگام راه رفتن و حرکت ناگهانی است.
کم شنوایی در اثر دارو
داروهایی که ایجاد سمیت برای سیستم شنوایی و تعادل می کنند:
آمینوگلیکوزیدها
امینوگلیکوزیدها بر خلاف سایر آنتی بیوتیک ها (به ویژه اگر در دوز بالا و یا به مدت طولانی مصرف شوند)، می توانند ایجاد کم شنوایی کنند.امینوگلیکوزیدها انواع مختلفی را شامل می شوند که اسامی مهمترین انها در ادامه ذکر می شود:
جنتامایسن،کانامایسین،آمیکاسین،توبرامایسین،استرپتومایسین،نئومایسین،وانکومایسین،دی هیدرواسترپتومایسین
داروهای ضد التهاب
داروهای ضد التهاب مانند آسپرین و سالیسیلات ها باعث وزوز و کم شنوایی حسی-عصبی می گردند که با قطع دارو بهبودی دیده می شود.
اگر مدت زمان زیادیست که آسپرین مصرف می کنید با مراجعه به مراکز شنوایی و انجام آزمونهای شنوایی از ایجاد آسیب دایمی به سیستم شنوایی پیشگیری کنید.
داروهای دیورتیک (ادراد آور)
دیوررتیک ها می توانند کم شنوایی ایجاد کنند .کم شنوایی حاصل ازاین نوع داروها معمولا موقتی بوده و علائمی چون وزوز و احساس پری در گوش را نیز به دنبال دارند. با پرهیز از تزریق وریدی این داروها می توان از بروز سمیت گوشی جلوگیری نمود.
داروهای شیمی درمانی
در بین داروهای شیمی درمانی نیز تعدادی دارو وجود دارد که ایجاد سمیت برای گوش می کنند. این داروها شامل سیس پلاتین، بلئومایسین،فلوروراسیل،نیتروژن موستارد می باشد که باعث وزوز،کم شنوایی و درد گوش می شوند.کم شنوایی ناشی از آنها معمولا دوطرفه بوده و معمولا دایمی است .
داروهای ضد مالاریا
در بین داروهای داروهای ضد مالاریا، کینین و کلوروکین برای گوش اثر اتوتوکسیسیتی
داروهای موضعی گوش
بیشتر داروهای موضعی گوش دارو هایی هستند که برای درمان عفونت های گوش میانی یا اگزمای گوش کاربرد دارند. که به تدریج و به ندرت می توانند باعث مرگ سلول های مویی شوند. که بیشتر آنها در گروه آنتی بیوتیک قرار دارند.ا ین داروها شامل پلی میکسین B و پروپیلن گلیکول هستند.
کم شنوایی در اثر دارو
