کم شنوایی در زنان

کم شنوایی در زنان

تعریف کم شنوایی

سازمان بهداشت جهان(WHO) ، کم شنوایی را به صورت عدم توانایی در شنیدن اصوات و گفتار 25 دسی‌بل یا کمتر تعریف می‌کند. این امر اغلب منجر به مشکل در مکالمات روزمره و شنیدن صداهای خاص می‌شود.

بنابر گزارش‌ها، از دست دادن شنوایی بیش از 48 میلیون نفر در ایالات متحده یا بیش از 20 درصد از جمعیت بزرگسال این کشور را تحت تأثیر قرار داده است.

چرا زنان کمتر از مردان به کم شنوایی مبتلا می شوند

به نظر می‌رسد زنان در مقایسه با مردان در معرض خطر کمتری در رابطه با افت شنوایی هستند. در سنین 20 تا 69 سالگی، مردان دو برابر زنان احتمال ابتلا به کم شنوایی در فرکانس‌های گفتاری را دارند.

مشخص نیست که چرا زنان در مقابل افت شنوایی محافظت می‌شوند، با اینحال برخی از مطالعات نشان داده اند که هورمون زنانه استروژن ممکن است از گوش داخلی محافظت کند. استروژن بر سلول‌های مختلفی در بدن انسان از جمله قلب، مغز و عروق خونی تأثیر می گذارد.

علاوه بر این در زنانی که از کم شنوایی رنج می برند، این روند پس از یائسگی شیوع بیشتری پیدا می‌کند. در این مدت سطح پروژسترون و استروژن بدن شروع به کاهش می‌کند (دلیل دیگری برای باور به اینکه این هورمون های جنسی در چگونگی بروز افت شنوایی نقش دارند).

این امر موجب شده است كه برخی محققان به جایگزینی هورمون به عنوان عاملی برای كاهش خطر افت شنوایی اشاره کنند. با این حال، مطالعات دیگر این فرضیه را به چالش کشیده اند. همچنین عوارض جانبی جدی هورمون درمانی (Hormone Therapy) را نیز به عنوان مانعی برای انجام این روش می‌دانند.

جنسیت و کم شنوایی

در این زمینه مطالعه جدیدی به بررسی ارتباط بین هورمون درمانی و کم شنوایی پرداخته است و به صورت یک مطالعه آینده نگر بزرگ انجام گرفته. این یافته ها در یائسگی منتشر شده است.

در این مطالعه، داده‌های موجود در مورد تقریباً 81000 زن شرکت کننده در مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است که باعث می‌‌شود این تحقیق را به عنوان اولین مطالعه در مقیاس بزرگ جهت بررسی استفاده از هورمون درمانی در رابطه با افت شنوایی در دوره یائسگی و پس از یائسگی بدانیم.

این زنان در ابتدای مطالعه بین 27 تا 44 سال سن داشتند و به مدت 22 سال از سال 1991 تا 2013 از نظر بالینی تحت پیگیری قرار گرفتند. در این مدت، زنان بروز کم شنوایی و استفاده از پروتئین خوراکی خود را گزارش دادند.

تقریباً 23 درصد از شرکت کنندگان (یا 18558 زن) در طی دوره پیگیری، درصدی کاهش شنوایی را گزارش کرده‌اند.

هورمون درمانی که توسط شرکت کنندگان استفاده شده بود شامل استروژن درمانی تنها یا استروژن به همراه پروژسترون بوده است.

در این مطالعه مشخص شد که استفاده از هورمون درمانی خوراکی در زنان پس از یائسگی و همچنین استفاده طولانی مدت از این هورمون‌های خوراکی، با خطر بیشتری برای افت شنوایی در ارتباط دارد.

این یافته‌ها بدان معناست که هورمون درمانی باعث افزایش خطر کم شنوایی می‌شود و هرچه افراد بیشتر از آن‌ها استفاده کنند، خطر افت شنوایی نیز بیشتر خواهد بود.

علاوه بر این، نتایج این مطالعه نشان داد که سن بالاتر در زمان یائسگی با خطر بیشتری برای افت شنوایی نیز در ارتباط است. این ننایج محققان را غافلگیر کرد و سازوکارهای اصلی و علت این پدیده هنوز ناشناخته است.