بهترین قرص وزوز گوش

اگر شما به دنبال یافتن بهترین قرص برای صدای گوش هستید این مقاله را تا انتها بخوانید .وزوز گوش یا صدای گوش یا صدای سر احساس صدای زنگ یا صداهای دیگر مانند خش خش و صدای آب و صدای غر غر و سایر انواع صداها در یک یا هر دو گوش است که البته در بیشتر موارد فرد آن را در سر احساس می کند و در شکایت خود مطرح می کند که سرم صدا دارد.

صدایی که هنگام وزوز گوش می شنوید ناشی از صدای خارجی نیست و دیگران از بیرون معمولا نمی توانند آن را بشنوند. وزوز گوش یک مشکل رایج است. حدود 15 تا 20 درصد افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و به ویژه در افراد مسن شایع است.

بهترین قرص وزوز گوش

وقتی فرد به وزوز گوش(صدای گوش) مبتلا می شود به دلیل آزاردهندگی زیاد فرد به دنبال یافتن سریعترین درمان برای تسکین آن است .مثلا بهترین قرص برای وزوز گوش کدام است؟ بهترین درمان چیست؟ چگونه خود را از دست صدای سر رها کنم؟

بهترین قرص برای درمان وزوز گوش به دلیل ایجاد کننده صدا بستگی دارد . پس اگرشما دچار صدای سر هستید پیش از شروع مصرف دارو ها ابتدا باید علت وزوز گوش شما شناسایی شود . زیرا برخی از علت های ایجاد کننده وزوز گوش با دارو بدتر می شوند. برخی از وزوز گوش ها ناشی از مثلا عفونت گوش هستند که درمان آن مصرف آنتی بیوتیک است . بنابراین یک داروی خاص را نمی تواند به عنوان بهترین قرص صدای گوش معرفی کرد.

از این گذشته برخی از انواع وزوز گوش اصلا با دارو درمان نمی شوند . کسانی که سابقه وزوز های طولانی مدت را دارند حتما به شما خواهند گفت که مصرف انواع و اقسام داروها نتوانسته است کاهشی برای وزوز گوش آنها باشد زیرا علت های وزوز گوش متفاوت و بنابراین درمان آن نیز متفاوت است.

اولین قدم برای تعیین بهترین قرص وزوز گوش

گفتیم که اولین قدم برای اینکه بدانیم کدام قرص بهترین اثر را برای وزوز گوش ما دارد تشخیص علت آن است به همین دلیل در گام اول باید به دنبال علت شناسی باشیم . برای تشخیص علت به مرکز شنوایی آوای امید مراجعه کنید . در این مرکز تست های کامل و جامعی برای تشخیص علت وزوز گوش شما انجام می شود. تست ها ی تشخیص علت صدای سر

• ادیومتری
• تمپانومتری
• تست ABR
• تست تشخیص میزان بلندی صدا
• تست تشخیص کیفیت وزوز (زیر و بمی)
• تست قابلیت پوشش پذیری وزوز

وزوز گوش معمولاً به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند کم شنوایی ناشی از سن یعنی پیرگوشی ، بیماری های گوش داخلی مانند افزایش فشار گوش داخلی که عامل ایجاد بیماری منییر است یا مشکل در سیستم گردش خون ایجاد می شود.

عوامل ایجاد کننده صدای سر

قرار گرفتن در معرض نویز. بسیاری از افراد پس از قرار گرفتن در معرض صدای بلند در محیط کار یا در یک رویداد ورزشی یا کنسرت، وزوز گوش را تجربه می کنند. وزوز گوش همچنین شایع‌ترین ناتوانی مرتبط با خدمات در میان جانبازان به دلیل صدای بلندی است که ممکن است از تیراندازی، ماشین‌آلات، انفجار بمب یا سایر منابع مشابه تجربه کرده باشند.

کم شنوایی.که می تواند ناشی از عواملی مانند افزایش سن یا قرار گرفتن در معرض صدای بلند باشد، به شدت با وزوز گوش مرتبط است. با این حال، برخی از افراد مبتلا به کم شنوایی هرگز دچار وزوز گوش نمی شوند.

داروها وزوز گوش می تواند یک عارضه جانبی مصرف برخی داروها باشد، به خصوص اگر آنها در دوزهای بالا مصرف شوند. داروهای مرتبط با وزوز گوش شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین)، آنتی‌بیوتیک‌های خاص، داروهای ضد سرطان، داروهای ضد مالاریا و داروهای ضدافسردگی هستند.

جرم گوش یا عفونت گوش انسداد مجرای گوش توسط جرم گوش یا مایع ناشی از عفونت گوش می تواند باعث وزوز گوش شود.

آسیب های سر یا گردن. آسیب سر/گردن می‌تواند به ساختارهای گوش، عصبی که سیگنال‌های صوتی را به مغز منتقل می‌کند، یا مناطقی از مغز که صدا را پردازش می‌کنند، آسیب برساند و باعث وزوز گوش شود.

بیماری منییر. وزوز گوش می تواند نشانه ای از بیماری منیر باشد، یک اختلال گوش داخلی که همچنین می تواند باعث مشکلات تعادل و کاهش شنوایی شود.

مشکلات مفصل فک. مفصلی که فک پایین را به جمجمه متصل می کند نزدیک به گوش است. فک فک کردن یا دندان قروچه می تواند به بافت اطراف آسیب برساند و باعث ایجاد یا بدتر شدن وزوز گوش شود.

اختلالات مرتبط با تومور (نوروم آکوستیک) یک تومور خوش خیم روی عصبی است که از گوش داخلی به مغز منتهی می شود. نوروم های آکوستیک و سایر تومورهای سر، گردن و مغز می توانند باعث وزوز گوش شوند.

مشکلات عروق خونی .فشار خون بالا، آترواسکلروز یا ناهنجاری در رگ های خونی، به ویژه اگر در داخل یا نزدیک گوش باشند، می توانند جریان خون را تغییر داده و باعث وزوز گوش شوند.

بیماری های مزمن دیابت، میگرن، اختلالات تیروئید، کم خونی و برخی اختلالات خودایمنی مانند لوپوس و مولتیپل اسکلروزیس از جمله بیماری های مزمنی هستند که با وزوز گوش مرتبط هستند.

برای بسیاری از افراد، وزوز گوش با درمان علت زمینه‌ای یا سایر درمان‌هایی که صدا را کاهش می‌دهند یا پنهان می‌کنند، بهبود می‌یابد و باعث می‌شود وزوز کمتر قابل توجه باشد.

داروی جدید وزوز گوش

هیچ دارویی به طور خاص برای درمان صدای سر وجود ندارد، اما پزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب را برای بهبود خلق و خو یا کمک به خواب تجویز کند. در حالی که برخی از ویتامین‌ها، عصاره‌های گیاهی و مکمل‌های غذایی معمولاً به کار می رود .

سیناریزین برای درمان وزوز گوش

سیناریزین نوعی دارو به نام آنتی هیستامین است. به عنوان یک آنتی هیستامین خواب آور (آرام بخش) طبقه بندی می شود.برای کاهش علائم بیماری مسافرت، اثرات هیستامین در مغز شما را مسدود می کند.همچنین به عنوان یک مسدود کننده کانال کلسیم عمل می کند. این به بهبود جریان خون در گوش داخلی کمک می کند و علائم ناشی از سرگیجه، وزوز گوش و بیماری منییر را کاهش می دهد.

بنابراین اگر پزشک تشخیص دهد که وزوز گوش شما ناشی از بیماری های گوش داخلی مانند منییر است این دارو را برای شما تجویز خواهد کرد.

بتاهیستین برای درمان صدای گوش

بتاهیستین نیز یکی از داروهایی است که ممکن است پزشک در صورت وجود وزوز گوش ناشی از بیماری های گوش داخلی برای شما تجویز کند. بتاهیستین با بهبود جریان خون در نواحی خاصی در گوش داخلی عمل می کند. با این حال، به طور کامل درک نشده است که چگونه بتاهیستین در واقع در گوش داخلی برای کاهش علائم وزوز در گوش داخلی تعامل دارد. بتاهیستین برای درمان بیماری منییر به کار برده می شود . بیماری منییر با علائمی مانند سرگیجه ،کم شنوایی و وزوز گوش همراه است .

داروهای ضد اضطراب و افسردگی برای وزوز گوش

در حال حاضر هیچ داروی برای وزوز گوش تائید FDA  را دریافت نکرده است .هرچند که گاهی پزشک برای کاهش استرس،اضطراب و افسردگی برای افزایش تحمل و کاهش واکنش پذیری فرد به صدای وزوز گوش ، داروی های ضد افسردگی و اضطراب را تجویز می کند .

قرص نوروتریپتیلین برای وزوز گوش

در حال حاظر هیچ دارویی که افزایش فعالیت عصبی ناشی از وزوز گوش را کاهش دهد وجود ندارد. این داروها وزوز را کاهش نمی دهند بلکه باعث بهبودی عوارض ناخواسته ایجاد شده ناشی از وزوز گوش شدید می شوند.

شایعترین داروهای ضد افسردگی و اضطراب برای بهبود وزوز عبارتند از:

ضد افسردگی ها

• الپرازولام (زاناکس)
• کلونازپام
• دیازپام
• لورازپام

برای مصرف این داروها حتما با پزشک مشورت کنید زیرا داروهای ضد اضطراب – زاناکس، والیوم و کلونوپین گاهی اوقات می توانند باعث وزوز گوش شوند. زاناکس  برای درمان علائم وزوز گوش استفاده شده است و ممکن است با کاهش اضطراب و ناراحتی ناشی از آن عمل کند.

آیا قطع داروهای آرامبخش باعث وزوز گوش می شود

داروهای اضطراب معمولاً برای افرادی که دارای شرایط سلامت روانی هستند، مانند اضطراب فراگیر یا اختلال هراس تجویز می شود. اما آیا می دانستید که قطع این داروها به طور بالقوه می تواند منجر به مشکلات شنوایی غیرمنتظره شود؟ مهم است که از عواقب احتمالی آن آگاه باشید و قبل از قطع یا ایجاد هر گونه تغییر در رژیم دارویی خود با پزشک خود مشورت کنید.

در ادامه، نگاهی به دو نوع داروی اضطراب می اندازیم که ممکن است پس از قطع آنها باعث مشکلات شنوایی شوند: بنزودیازپین ها و داروهای ضد افسردگی.

قطع مصرف بنزودیازپین و وزوز گوش

مصرف سریع: اگر از داروی بنزودیازپین (که معمولاً “بنزو” نامیده می شود) مصرف می کنید، ممکن است وزوز گوش را به عنوان یک علامت ترک تجربه کنید، به ویژه پس از استفاده طولانی مدت یا مکرراین دارو.

بنزودیازپین ها چیست؟ این دسته ای از داروهایی است که برای اضطراب استفاده می شود، معمولاً به صورت کوتاه مدت یا بر اساس نیاز برای کاهش علائم اضطراب حاد. بنزودیازپین ها به سرعت شروع به کار می کنند، اما در صورت استفاده طولانی مدت، خطرات ترک، اضطراب بازگشت و مشکلات وابستگی را به همراه دارند. آنها به عنوان اولین درمان برای اختلال اضطراب فراگیر توصیه نمی شوند زیرا داروهای ضد افسردگی موثرتر هستند.

نمونه هایی از بنزوها عبارتند از:

آلپرازولام (زاناکس)
کلونازپام (کلونوپین)
دیازپام (والیوم)
لورازپام (آتیوان)

مطالعات کوچک و بزرگ نیز نشان داده اند که گاهی قطع مصرف بنزودیازپین ها باعث ایجاد وزوز گوش شده است از سرگیری بنزودیازپین ممکن است به طور موقت علائم را تسکین دهد، اما تضمینی برای از بین بردن کامل آنها وجود ندارد. جدول زمانی دقیق برای وزوز گوش مرتبط با ترک بنزو نامشخص است، اما بعید است که دائمی باشد.

جالب توجه است که بنزودیازپین ها برای درمان وزوز گوش نیز تجویز می شوند. در گذشته تصور می شد که آنها می توانند در جلوگیری از تحریک بیش از حد اعصاب درگیر نقش داشته باشند. با این حال، مطالعات به این نتیجه رسیده اند که بنزوها برای وزوز گوش مفید نیستند و ممکن است از سازگاری مغز فرد با شرایط جلوگیری کنند.

سندرم ترک ضد افسردگی و وزوز گوش

اگرچه شایع نیست، اما وزوز گوش در ارتباط با ترک داروهای ضد افسردگی گزارش شده است. بیشتر گزارش‌ها شروع وزوز گوش را پس از قطع ناگهانی یک داروی ضد افسردگی (مانند ونلافاکسین یا سرترالین) توصیف می‌کنند. در این شرایط وقتی مصرف داروی ضد افسردگی مجددا آغاز شده است وزوز گوش به سرعت برطرف شده است.

چندین زیرمجموعه از داروهای ضد افسردگی وجود دارد، مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) و مهارکننده های بازجذب دوپامین و نوراپی نفرین. به نظر می رسد داروهایی که سروتونین را تحت تأثیر قرار می دهند، بیشتر باعث علائم ترک می شوند برای کسب اطلاع بیشتر می توانید مقاله اثر سروتونین بر وزوز گوش در همین سایت را مطالعه کنید.

علائم ترک چیست؟ گروهی از علائمی که پس از قطع داروهای ضدافسردگی رخ می دهد، به عنوان سندرم قطع دارو (ADS) شناخته می شود. ADS در عرض 1-10 روز پس از قطع داروی ضد افسردگی شروع می شود و معمولاً در عرض چند هفته برطرف می شود، اگرچه برخی از علائم ممکن است در برخی موارد تا یک سال باقی بمانند. علائم شایع ADS بدن درد، بی خوابی، حالت تهوع، احساس سوزش، سوزن سوزن شدن، یا “شوک”، اضطراب، تحریک پذیری و مشکلات تعادلی از جمله سرگیجه و گیجی منگی است.

گزینه های خط اول ضد افسردگی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر عبارتند از:

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs):
اسیتالوپرام (Lexapro)
فلوکستین (پروزاک)
پاروکستین (پاکسیل)
سرترالین (Zoloft)

مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs):
ونلافاکسین (Effexor XR)
دولوکستین (Cymbalta)
اگر این داروها مؤثر نباشند، پزشک ممکن است یک ضد افسردگی خط دوم مانند آمی تریپتیلین (Elavil) یا نورتریپتیلین (Pamelor) را توصیه کنند.

نکات پایانی:

• برای شروع درمان دارویی وزوز گوش شناسایی علت آن ضروری است.
• انجام تست های شنوایی سنجی و وزوز گوش برای تعیین علت وزوز ضروری است.
• هیچ دارویی که اثر مهار کنندگی وزوز داشته باشد شناخته نشده است.
• داروها تنها تحت نظر پزشک باید استفاده شوند.
• داروها برای درمان بیماریهای زمینه ای ایجاد کننده وزوز گوش ممکن است به کار روند.